ما تاکید میکنیم (که) این عمل تنها مناسب افرادی است که شرایط ذکر شده در بخش قبل را داشته باشند. به جز این دو مورد، ما انجام جراحی باریاتریک و لاغری را به هیچ کسی توصیه نمیکنیم. مثلا اگر شما شخصی هستید که تنها ۱۰ کیلو اضافه وزن دارید، این عمل برای شما مناسب نیست. و بهتر است به جای جراحی، به فکر انجام ورزش مناسب و دنبال کردن رژیم لاغری سالم یا دارودرمانی باشید. پیش از اینکه شما وارد اتاق عمل شوید و عمل جراحی لاغری شما آغاز شود، میبایست تحت ارزیابی قرار بگیرید. و به برخی از دستورالعملها توجه کنید. به عنوان مثال، شما باید برای مشاوره و ارزیابی به نزد تعدادی متخصص مراجعه کنید. متخصصین قلب و عروق، اعصاب و روان، گوارش، ریه و غدد پزشکانی هستند که باید قبل از عمل آنها را ببینید. به جز مشاوره پزشکی، شما حتما باید تعدادی آزمایش انجام دهید. مثلا آزمایش خون، ادرار و سونوگرافی شکم و لگن نمونههایی از این تستها هستند که همه بیماران باید قبل از عمل لاغری انجام دهند. مشاهده افزایش وزن بعد از جراحی لاغری معده، طبیعی است زیرا بیماران هنوز در محیطی پر از عادات منجر به چاقی زندگی میکند. از طرفی توانایی فرد در کنترل همه عوامل محدود است. چربی بدن نیز برای بازیابی وزن از دست رفته تحت فشارهای متابولیکی قرار دارد. برای بسیاری از افراد، این عادات و رفتارهای نامناسب غذایی هستند که باعث بازگشت وزن بعد جراحی میشوند. عاداتی که حتی بیشتر از میزان غذای مصرفی بر وزن افراد تأثیر دارند. برای بعضی از بیماران، رژیم فقط منجر به افزایش وزن نیست. شرایط نادری وجود دارد که، باعث شکست جراحی معده میشود. برای بعضی ها ممکن است یک تغییر فیزیکی به دنبال این روش اتفاق افتاده باشد و برای اصلاح آن نیاز به جراحی ثانویه به وجود بیاید. یک نمونه از این مشکل، عارضهای به نام فیستول است که در آن بدن یک مسیر جدید و متناوب از مسیر ایجاد شده در حین جراحی تشکیل میدهد. در اینجا، مسیر عبور از قسمت بزرگتر معده یا اندام فوقانی روده کوچک دنبال نمیشود؛ به این معنی که اثرات مورد نظر جراحی رخ نمیدهد.! دوران نقاهت پس از جراحی لاپاراسکوپی بسیار کوتاه تر و کم دردسر تر از جراحی باز است. جراحی اسلیو معده عبارت است از برداشتن حدود ۸۰ درصد از معده که شامل قسمت تولید کننده هورمون گرسنگی(گرلین) نیز می باشد. معده باقی مانده بخیه زده می شود و شکلی باریک و دراز مانند موز یا آستین پیدا می کند. نحوه کاهش وزن: با کوچک شدن حجم معده و از بین رفتن هورمون گرسنگی بیمار کالری بسیار کمتری دریافت کرده و وزن وی به طرز چشمگیری کاهش پیدا می کند. میزان کاهش وزن تقریبی: اکثر بیماران پس از اسلیو معده حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از وزن اضافی خود را طی ۶ تا ۱۲ ماه و ۵۰ تا ۷۰ درصد از آن را طی ۲ سال از دست خواهند داد. سرعت کاهش وزن در این جراحی نسبت به بای پس معده کمتر است که همین موجب کاهش احتمال افتادگی پوست پس از جراحی لاغری می شود. بالون معده جزء جراحی های غیرتهاجمی بوده زیرا شامل هیچگونه برش و خونریزی نمی شود. از سلامت نسبتاً خوبی برخوردار هستید اما برآمدگی های چربی روی شکم، پهلوها ، پشت یا ران ها دارید که می خواهید برداشته شوند. روش های مبتنی بر دما بدن را با سرما شکل می دهند. این نوع درمان با فریز کردن سلولهای چربی بدون آسیب رساندن به بافت خارجی کار می کند. مشابه برخی از روش های لیپوساکشن، درمان های سرد با ساکشن پوست برای دستیابی به بافت چربی انجام می شود. سپس، سرما از طریق اپلیکاتور اعمال می شود و چربی ها را با فریز کردن آنها از بین می برد. روشهای درمانی سرد برای استفاده در بیشتر نواحی بدن از جمله چانه،غبغب، بازوها، معده، باسن و ران ایمن و مؤثر است. یکی دیگر از روش های درمانی مبتنی بر دما روش گرمایی است. در این حالت، برای به دست آوردن نتیجه از گرما به جای سرما استفاده می کند. عملیات حرارتی با استفاده از فناوری لیزر انجام می شود که به دلیل توانایی آن در تجزیه سلول های چربی در ذوب شدن آنها موثر است.. سیستم لنفاوی بدن ما نقش مهمی در سمزدایی ایفا میکند. عروق لنفاوی، مواد زائد، سموم و سایر مواد ناخواسته را از بدن خارج و دفع میکنند. اما ورم لنفاوی چیست؟ این اختلال شامل تجمع غیرطبیعی مایع لنفاوی در قسمتهای خاصی از بدن (خصوصاً در بازوها و پاها) است. در ابتدا، این بیماری هیچ علائمی ندارد اما با گذر زمان، قسمتهایی از بدن شروع به ورم میکنند و پوست آن قسمتها ضخیم و زخم میشود. در نهایت، اندامهای بدن تغییر شکل میدهند و سلامتی را در معرض خطری جدی قرار میدهند. روشهای مختلفی برای درمان ورم لنفاوی وجود دارد که یکی از آنها لیپوساکشن است. این عمل برای درمان ورم لنفاوی بسیار مؤثر است؛ زیرا هرگونه تجمع اضافی سلولهای چربی که توسط ورم لنفاوی ایجاد شده را از بین میبرد. درمان لیپو برای ورم لنفاوی زمانی خوب جواب میدهد که بیماری در مرحلهی اول یا دوم باشد. ازاینرو زمانی که بیماری خیلی پیشرفت نکرده اما علائم آن قابلمشاهده است، بهترین زمان برای درمان است.